bolączka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bolączka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niekorzystna sytuacja lub stan sprawiająca problem lub przykrość albo stanowiąca przeszkodę
(1.2) rzad. bolesny wytwór chorobowy na skórze
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Korupcja od dawna jest jedną z głównych bolączek życia politycznego kraju[1].
(1.2) Ziele to rośnie po polach i ogrodach i przykłada się na bolączki wszelkie dla ich uśmierzenia[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ból m, boleść ż
czas. boleć ndk.
przym. bolesny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bolący + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Jagielski, Indie. Skandal przed wyborami parlamentarnymi, „Gazeta Wyborcza”, 1996-01-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Oskar Kolberg, Krakowskie cz. III, wyd. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza i Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1962, s. 129.