abonent

abonent (język polski)

wymowa:

IPA: [aˈbɔ̃nɛ̃nt], AS: [abõnẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bo•nent

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba płacąca stałą opłatę, abonament; zob. też abonent w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abonent	abonenci
dopełniacz	abonenta	abonentów
celownik	abonentowi	abonentom
biernik	abonenta	abonentów
narzędnik	abonentem	abonentami
miejscownik	abonencie	abonentach
wołacz	abonencie	abonenci
depr. M. i W. lm: (te) abonenty

przykłady:

(1.1) Z tym abonentem są wieczne kłopoty, zawsze spóźnia się z opłatą abonamentu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) abonent (czasowo) niedostępny / nieosiągalny • abonent półuprawniony / uprzywilejowany / wywołujący / wywoływany • abonent serwera / telefoniczny / telefonii komórkowej / stacjonarnej • dane / identyfikacja abonenta • numer abonenta • podsłuch abonenta • rejestr / spis abonentów • rozmowa między abonentami • tracić / zyskać abonentów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) klient

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abonament mrz, abonamencik mrz, abonowanie n, zaabonowanie n

forma żeńska abonentka ż

czas. abonować ndk., zaabonować dk.

przym. abonencki, abonamentowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Abonnent < franc. abonné

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) subscriber
• baskijski: (1.1) harpidedun
• białoruski: (1.1) абанент m
• bułgarski: (1.1) абонат m
• czeski: (1.1) abonent, předplatitel
• duński: (1.1) abonnent w
• esperanto: (1.1) abonanto
• francuski: (1.1) abonné
• hiszpański: (1.1) abonado m, suscriptor m
• interlingua: (1.1) subscriptor
• islandzki: (1.1) áskrifandi m
• jidysz: (1.1) אַבאָנענט m (abonent)
• kaszubski: (1.1) zapisywôcz m, abònent m
• litewski: (1.1) abonentas m
• łotewski: (1.1) abonents m
• niderlandzki: (1.1) abonnee m
• niemiecki: (1.1) Abonnent m
• nowogrecki: (1.1) συνδρομητής m
• rosyjski: (1.1) абонент m
• słowacki: (1.1) abonent m
• szwedzki: (1.1) abonnent w
• turecki: (1.1) abone
• ukraiński: (1.1) абоне́нт m, передпла́тник m
• uzbecki: (1.1) abonent
• wenedyk: (1.1) abonat m
• węgierski: (1.1) előfizető
• włoski: (1.1) abbonato m

źródła:

abonent (język czeski)

wymowa:

IPA: [abɔnɛnt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) abonent

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abonent	abonenti
dopełniacz	abonenta	abonentů
celownik	abonentovi / abonentu	abonentům
biernik	abonenta	abonenty
wołacz	abonente	abonenti
miejscownik	abonentovi / abonentu	abonentech
narzędnik	abonentem	abonenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) předplatitel m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. abonovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abonent (język słowacki)

wymowa:

IPA: [abɔnɛnt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) abonent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) predplatiteľ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abonovanie n, abonencia ż

forma żeńska abonentka ż

czas. abonovať ndk./dk.

przym. abonentný, abonentský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abonent (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) abonent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abonentka ż

przym. abonentski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

abonent (język uzbecki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

cyrylica: абонент

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) abonent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abonement

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. абонент

uwagi:

źródła: