Układ Słoneczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Układ Słoneczny (język polski)[edytuj]

model Układu Słonecznego (1.1)
wymowa:
IPA[ˈukwat swɔ̃ˈnɛʧ̑nɨ], AS[uku̯at su̯õnečny], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal. ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) astr. układ planetarny złożony ze Słońca, jako centralnego ciała niebieskiego, i ośmiu planet: Merkurego, Wenus, Ziemi, Marsa, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna oraz z pięciu planet karłowatych, tysięcy planetoid, księżyców, komet, meteoroidów i materii międzyplanetarnej; zob. też Układ Słoneczny w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody
przykłady:
(1.1) Wedle obecnego stanu wiedzy nasz Układ Słoneczny powstał z zagęszczenia obłoku molekularnego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) planety / planety karłowate / planetoidy / księżyce / komety / meteoroidy Układu Słonecznego
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Galaktyka
meronimy:
(1.1) Jowisz, Mars, Merkury, Neptun, Słońce, Saturn, Uran, Wenus, Ziemia
wyrazy pokrewne:
rzecz. układ słoneczny mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. układ słoneczny; zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
tłumaczenia:
źródła: