parówka

parówka (język polski)

(1.1) parówki

parówka (1.3)

wymowa:

IPA: [paˈrufka], AS: [parufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. tania kiełbasa z przemielonej masy mięsno-kostno-tłuszczowej, spożywana zwykle na gorąco; zob. też parówka w Wikipedii

(1.2) kosmet. zabieg kosmetyczny lub leczniczy z użyciem pary wodnej; zob. też parówka (zabieg kosmetyczny) w Wikipedii

(1.3) pot. gorąca i parna atmosfera w jakimś miejscu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	parówka	parówki
dopełniacz	parówki	parówek
celownik	parówce	parówkom
biernik	parówkę	parówki
narzędnik	parówką	parówkami
miejscownik	parówce	parówkach
wołacz	parówko	parówki

przykłady:

(1.1) Zjadłbym parówkę z musztardą.

(1.2) Parówka twarzy to dobry sposób, aby oczyścić sobie cerę.

(1.3) Gdy gotuję obiad, w kuchni robi się okropna parówka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) frankfurterka

(1.2) łaźnia parowa, kąpiel parowa

(1.3) ukrop

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kiełbasa

hiponimy:

holonimy:

(1.1) hot dog

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. para ż, parnik m

zdrobn. paróweczka ż

zgrub. parówa ż

przym. parówkowy, parowy

czas. parować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) кренвирш m
• czeski: (1.1) párek
• hiszpański: (1.1) salchicha ż de Frankfurt
• nowogrecki: (1.1) λουκάνικο n, λουκάνικο Φρανκφούρτης n
• rosyjski: (1.1) соси́ска ż
• słowacki: (1.1) párok
• wilamowski: (1.1) wjyśtła n

źródła: