mężczyzna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+znaczenie
+antonimy
Linia 50: Linia 50:
{{antonimy}}
{{antonimy}}
: (1.1) [[kobieta]], [[chłopiec]]
: (1.1) [[kobieta]], [[chłopiec]]
: (2.1) {{daw}} [[żeniczyzna]], [[żeńczyzna]], [[żeńszczyzna]]
{{hiperonimy}}
{{hiperonimy}}
{{hiponimy}}
{{hiponimy}}

Wersja z 13:08, 8 sty 2017

mężczyzna (język polski)

Plik:Maxime.jpg
mężczyzna (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[mɛ̃w̃ʃˈʧ̑ɨzna], AS[mẽũ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dorosły człowiek płci męskiej; zob. też mężczyzna w Wikipedii

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

(2.1) daw. mężczyźni (1.1)[1][2]
odmiana:
(1.1)
(2.1) blm,
przykłady:
(1.1) Jako operatorów żurawi budowlanych tradycyjnie zatrudnia się wyłącznie mężczyzn choć wyjątki się zdarzają.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pan, facet; pot. koleś; symbol. ; skr. M
antonimy:
(1.1) kobieta, chłopiec
(2.1) daw. żeniczyzna, żeńczyzna, żeńszczyzna
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. męskość ż, męstwo n, mąż m
przym. męski, zamężny
przysł. męsko, mężnie
czas. zmężnieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mężczyzna, męszczyzna” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 2.1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 59.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mężczyzna” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 937.