kolega: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→kolega ({{język polski}}): mianownik |
|||
Linia 25: | Linia 25: | ||
}} |
}} |
||
{{przykłady}} |
{{przykłady}} |
||
: (1.1) ''[[ |
: (1.1) ''[[wsiąść|Wsiadłem]] [[z]] [[kolega]]mi [[do]] [[autobus]]u.'' |
||
: (1.1) ''[[być|Byłem]] [[dzisiaj]] [[z]] [[kolega|kolegą]] [[na]] [[impreza|imprezie]].'' |
: (1.1) ''[[być|Byłem]] [[dzisiaj]] [[z]] [[kolega|kolegą]] [[na]] [[impreza|imprezie]].'' |
||
{{składnia}} |
{{składnia}} |
Wersja z 18:14, 4 lis 2016
kolega (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolega koledzy dopełniacz kolegi kolegów celownik koledze kolegom biernik kolegę kolegów narzędnik kolegą kolegami miejscownik koledze kolegach wołacz kolego koledzy
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koleżeństwo n, kolegowanie n, zakolegowanie n
- czas. kolegować ndk., kolegować się ndk., zakolegować się dk.
- przym. koleżeński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) colleague
- arabski: (1.1) زميل, algier. arab. زاميل
- białoruski: (1.1) калега m
- chiński standardowy: 同志 (tongzhi), 同事 (tongshi)
- czeski: (1.1) kamarád
- duński: (1.1) kollega w
- esperanto: (1.1) kolego
- francuski: (1.1) collègue m
- hiszpański: (1.1) colega m, compañero m
- interlingua: (1.1) collega
- kaszubski: (1.1) towôrz m
- kazachski: (1.1) әріптес, еңбектес, қызметтес, серіктес, істес
- litewski: (1.1) klasiokas (kolega ze szkoły)
- niemiecki: (1.1) Kollege m (z pracy), Kamerad m (szkolny), Freund m (szkolny)
- nowogrecki: (1.1) συνάδελφος m, συμφοιτητής m, συμπαίκτης m
- ormiański: (1.1) պաշտոնակից
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) друг m, коллега m (z pracy), приятель m
- szwedzki: (1.1) kompis w, kamrat w, kollega w (z pracy), arbetskamrat w (z pracy)
- ukraiński: (1.1) колега (z pracy) m, друг m
- włoski: (1.1) collega m, compagno m
- źródła:
kolega (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) kolega
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kolega (język litewski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolega kolegos dopełniacz kolegos kolegų celownik kolegai kolegoms biernik kolegą kolegas narzędnik kolega kolegomis miejscownik kolegoje kolegose wołacz kolega kolegos
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kolega (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kolega
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: