bezpośredniość

bezpośredniość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛspɔɕˈrɛdʲɲɔ̇ɕʨ̑], AS: [bespośredʹńȯść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest bezpośredni

(1.2) cecha tego, co jest bezpośrednie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bezpośredniość
dopełniacz	bezpośredniości
celownik	bezpośredniości
biernik	bezpośredniość
narzędnik	bezpośredniością
miejscownik	bezpośredniości
wołacz	bezpośredniości

przykłady:

(1.1) W beletrystyczno-publicystycznej formie ukazał bezpośredniość i bezceremonialność Amerykanów, szybko rosnące miasta, rozległe przestrzenie kontynentu, który przemierzał koleją, konno i pieszo, żyzne doliny, skalne pustkowia i dzikie zwierzęta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bezpośredni

przysł. bezpośrednio

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) straightforwardness, directness
• japoński: (1.1) 直接
• ukraiński: (1.1) безпосередність ż

źródła: