kontynent

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontynent (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[kɔ̃nˈtɨ̃nɛ̃nt], AS[kõntnẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. wielki obszar lądu otoczony morzem lub oceanem, mający więcej niż 5 000 000 kilometrów kwadratowych; zob. też kontynent w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na świecie można wyróżnić sześć kontynentów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) ocean
hiperonimy:
(1.1) ziemia, ląd
hiponimy:
(1.1) Afryka, Antarktyda, Australia, Ameryka Południowa, Ameryka Północna, Eurazja (Europa, Azja)
holonimy:
(1.1) superkontynent
meronimy:
(1.1) subkontynent
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontynentalizm m, mikrokontynent m, superkontynent m, subkontynent m, prakontynent m, kontynencik mrz, kontynentalność ż
przym. kontynentalny, interkontynentalny
związki frazeologiczne:
Stary Kontynent
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: