Instrucz
Instrucz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w obwodzie kaliningradzkim, łącząc się z Węgorapą tworzy Pregołę[1]; zob. też Instrucz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Instrucz Instrucze dopełniacz Instruczy Instruczy celownik Instruczy Instruczom biernik Instrucz Instrucze narzędnik Instruczą Instruczami miejscownik Instruczy Instruczach wołacz Instruczo Instrucze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Instruczy • nad Instruczą • Instrucz wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Instruczy • pływać / płynąć Instruczą
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Instruch
- francuski: (1.1) Instroutch
- niemiecki: (1.1) Instrutsch; hist. Inster
- rosyjski: (1.1) Инструч
- ukraiński: (1.1) Інструч
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 233.