Gondulf
Gondulf (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Gondulf Gondulfowie dopełniacz Gondulfa Gondulfów celownik Gondulfowi Gondulfom biernik Gondulfa Gondulfów narzędnik Gondulfem Gondulfami miejscownik Gondulfie Gondulfach wołacz Gondulfie Gondulfowie
- przykłady:
- (1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Gondulfa obchodzone jest 6 września.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Gondulf • brat / kuzyn / wujek / dziadek Gondulf • mężczyzna imieniem (o imieniu) Gondulf • święty / błogosławiony Gondulf • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Gondulf • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Gondulf • otrzymać / dostać / przybrać imię Gondulf • dzień imienin / imieniny Gondulfa • na Gondulfa (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Gondolphus
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) Gondolphus m
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 285.