Gondulf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Gondulf (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Gondulfa obchodzone jest 6 września.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Gondulf • brat / kuzyn / wujek / dziadek Gondulf • mężczyzna imieniem (o imieniu) Gondulf • święty / błogosławiony Gondulf • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Gondulf • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Gondulf • otrzymać / dostać / przybrać imię Gondulf • dzień imienin / imieniny Gondulfa • na Gondulfa (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Gondolphus
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 285.