Blandyn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Blandyn (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Blandyn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chłopak miał na imię Blandyn i pochodził z Włoch.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Blandyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Blandyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Blandyn • święty / błogosławiony Blandyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Blandyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Blandyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Blandyn • dzień imienin / imieniny Blandyna • na Blandyna (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Blandyna ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Blandinus[1] < łac. blanduspowabny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: