Angl
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Angl (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. członek plemienia germańskiego zamieszkującego od V do VI wieku Brytanię[1]; zob. też Anglowie w Wikipedii
- przykłady:
- (1.1) Anglów należy zaliczyć do ludów germańskich.
- (1.1) Prawdę mówiąc, plemiona germańskie na terytorium Brytanii zatracały swój pierwotny charakter – kondotierzy sascy czy jutyjscy wstępowali na służbę wybranego wodza, przy którym była sława zwycięzcy, bez różnicy czy był on Sasem, czy Anglem[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pragerm. anguz < praindoeur. *h₂enǵʰu- < praindoeur. *h₂enǵʰ- → wąski, ciasny; pokrewne z prasłowiańskim *ǫzъkъ (wąski), łacińskim angustus (wąski, ciasny)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Angle
- baskijski: (1.1) anglo
- esperanto: (1.1) englo
- francuski: (1.1) Angle m
- łaciński: (1.1) Anglus m
- włoski: (1.1) Anglo m
- źródła:
- ↑
Porada „nazwy zbiorowe a liczba pojedyncza” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Witold Chrzanowski, Słowianie i wikingowie, s. 22-23, Wydawnictwo LIBRON, Kraków 2010.