Amorytka

Amorytka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. etn. przedstawicielka zachodniosemickiego plemienia, które na przełomie III i II tysiąclecia p.n.e. opanowało większość Mezopotamii; zob. też Amoryci w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Amorytka	Amorytki
dopełniacz	Amorytki	Amorytek
celownik	Amorytce	Amorytkom
biernik	Amorytkę	Amorytki
narzędnik	Amorytką	Amorytkami
miejscownik	Amorytce	Amorytkach
wołacz	Amorytko	Amorytki

przykłady:

(1.1) Artaxerxesa nie urzekła postać boga z groźnym piorunem ani świętym bykiem – tylko urodziwa córka arcykapłana Amela, śniadoskóra Amorytka o ognistych oczach (…).

(1.1) Kochał (…) małe, delikatne Amorytki, giętkie, nieskazitelnej budowy — ich wierność i oddanie w miłości stały się przysłowiowe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. amorycki mrz

forma męska Amoryta mos

przym. amorycki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Amorite
• słowacki: (1.1) Amorejka ż

źródła: