sweet

sweet (język polski)

wymowa:

​ ‹słit›, IPA: [swʲit], AS: [su̯ʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. odmiana muzyki rozrywkowej popularna na przełomie lat 40. i 50. XX wieku

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sweet	sweet
dopełniacz	sweet	sweet
celownik	sweet	sweet
biernik	sweet	sweet
narzędnik	sweet	sweet
miejscownik	sweet	sweet
wołacz	sweet	sweet

lub

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sweet	sweety
dopełniacz	sweetu / sweeta	sweetów
celownik	sweetowi	sweetom
biernik	sweet / sweeta	sweety
narzędnik	sweetem	sweetami
miejscownik	sweecie	sweetach
wołacz	sweecie	sweety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. sweet

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

sweet (język angielski)

wymowa:

IPA: /swiːt/, X-SAMPA: /swi:t/

wymowa amerykańska

homofon: suite

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słodki

(1.2) uroczy

rzeczownik

(2.1) cukierek

(2.2) słodycz

(2.3) bryt. deser

odmiana:

przykłady:

(1.1) These candies are too sweet for me. → Te cukierki są dla mnie za słodkie.

(1.2) What a sweet puppy! → Co za uroczy szczeniak!

(2.2) I just ate a whole bag of sweets. → Zjadłem właśnie całą torebkę słodyczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) sour

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sweetener, sweetness, sweetie, sweetling

przysł. sweetly

czas. sweeten

przym. sweetish, unsweetened

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: