bimbrowniczy
bimbrowniczy (język polski)[edytuj]
.jpg)
- wymowa:
- IPA: [ˌbʲĩmbrɔvʲˈɲiʧ̑ɨ], AS: [bʹĩmbrovʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. związany z bimbrownictwem lub bimbrownikiem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bimbrowniczy bimbrownicza bimbrownicze bimbrowniczy bimbrownicze dopełniacz bimbrowniczego bimbrowniczej bimbrowniczego bimbrowniczych celownik bimbrowniczemu bimbrowniczej bimbrowniczemu bimbrowniczym biernik bimbrowniczego bimbrowniczy bimbrowniczą bimbrownicze bimbrowniczych bimbrownicze narzędnik bimbrowniczym bimbrowniczą bimbrowniczym bimbrowniczymi miejscownik bimbrowniczym bimbrowniczej bimbrowniczym bimbrowniczych wołacz bimbrowniczy bimbrownicza bimbrownicze bimbrowniczy bimbrownicze nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) 1410 to rok bitwy pod Grunwaldem albo – w bimbrowniczej anegdocie – wzór na połączenie jednej części drożdży, czterech cukru i dziesięciu wody[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bimber m, bimbrownik m, bimbrowniczka ż, bimbrownia ż, bimbrownictwo n
- przym. bimbrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) самагонны
- rosyjski: (1.1) самогонный
- ukraiński: (1.1) самогонний
- źródła:
- ↑ Jacek Pawlicki, Bimber można pędzić w bańce do mleka i destylować w dziecięcej wanience, „Gazeta Wyborcza”, 1996-03-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.