asymilowanie
asymilowanie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) socjol. przyswajanie sobie kultury, obyczajów, cech właściwych obcej grupie
- (1.2) socjol. powodowanie, że obca grupa lub osoba przyswaja sobie kulturę, obyczaje, cechy właściwe jakiejś grupie
- (1.3) przyswajanie sobie nowych treści oraz włączenie ich do zdobytego wcześniej doświadczenia i wiedzy[1]
- (1.4) biol. pobieranie z zewnątrz substancji i przetwarzanie ich na potrzeby własnego organizmu
- (1.5) jęz. upodobnianie się pod względem artykulacyjnym danej głoski do sąsiedniej
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza mianownik asymilowanie dopełniacz asymilowania celownik asymilowaniu biernik asymilowanie narzędnik asymilowaniem miejscownik asymilowaniu wołacz asymilowanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.4) przyswajanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zasymilowanie n, asymilacja ż, asymilator m, asymilatorka ż, asymilat m, asymilant m
- czas. asymilować ndk., zasymilować dk.
- przym. asymilacyjny, asymilatorski
- przysł. asymilacyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od asymilować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.4) асимилиране n; (1.5) асимилиране n
- źródła:
- ↑ Hasło „asymilacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.