Korczów
Korczów (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie sokalskim obwodu lwowskiego[1][2]; zob. też Korczów (Ukraina) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Korczów Korczowy dopełniacz Korczowa Korczowów celownik Korczowowi / przest. Korczowu Korczowom biernik Korczów Korczowy narzędnik Korczowem Korczowami miejscownik Korczowie Korczowach wołacz Korczowie Korczowy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Korczowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Korczowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Korczowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Korczowa • mieszkaniec / mieszkanka Korczowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Korczowie • pochodzić z Korczowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Korczowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. korczowski
- rzecz. Korczowski m, Korczowska ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) przestarzała forma celownika „Korczowu” występuje wyłącznie po przyimku „ku”
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 320.
- ↑ Hasło „Korczów, pow. Rawa Ruska” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.