wstawiennictwo

wstawiennictwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bronienie kogoś, ujmowanie się za kimś, zwykle w kontekście religijnym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wstawiennictwo	wstawiennictwa
dopełniacz	wstawiennictwa	wstawiennictw
celownik	wstawiennictwu	wstawiennictwom
biernik	wstawiennictwo	wstawiennictwa
narzędnik	wstawiennictwem	wstawiennictwami
miejscownik	wstawiennictwie	wstawiennictwach
wołacz	wstawiennictwo	wstawiennictwa

przykłady:

(1.1) Modlił się gorąco o wstawiennictwo świętego patrona.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) orędownictwo, przyczyna, intercesja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wstawienniczość ż, wstawka ż, wstawianie n, wstawienie n, wstawiennik m, wstawienniczka ż

czas. wstawiać ndk., wstawić dk.

przym. wstawienniczy

przysł. wstawienniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) intercession
• bułgarski: (1.1) ходатайство n
• francuski: (1.1) intercession ż
• hiszpański: (1.1) intercesión ż
• łaciński: (1.1) suffragium n, intercessio ż
• nowogrecki: (1.1) μεσιτεία ż, μεσολάβηση ż
• portugalski: (1.1) intercessão ż
• włoski: (1.1) intercessione ż

źródła: