tajemniczość

tajemniczość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtajɛ̃mʲˈɲiʧ̑ɔɕʨ̑], AS: [tai ̯ẽmʹńičość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest tajemnicze, zagadkowe, niejasne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tajemniczość	tajemniczości
dopełniacz	tajemniczości	tajemniczości
celownik	tajemniczości	tajemniczościom
biernik	tajemniczość	tajemniczości
narzędnik	tajemniczością	tajemniczościami
miejscownik	tajemniczości	tajemniczościach
wołacz	tajemniczości	tajemniczości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zagadkowość

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) niezwykłość

hiponimy:

(1.1) baśniowość, ezoteryczność, metafizyka, mistyka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tajemnica ż, tajemność ż

przym. tajemniczy, tajemny

przysł. tajemniczo, tajemnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mystery
• francuski: (1.1) mystère m
• szwedzki: (1.1) mystik w
• ukraiński: (1.1) таємничість ż

źródła: