radomianin
radomianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌradɔ̃ˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [radõmʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Radomia[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Radomia, urodzona w Radomiu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radomianin radomianie dopełniacz radomianina radomian celownik radomianinowi radomianom biernik radomianina radomian narzędnik radomianinem radomianami miejscownik radomianinie radomianach wołacz radomianinie radomianie depr. M. i W. lm: (te) radomiany[2]
- przykłady:
- (1.1) Radomianko! Radomianinie! Weź udział w głosowaniu na wybór projektów w ramach budżetu obywatelskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany radomianin • szanowni / drodzy radomianie!
- (1.2) rodowity radomianin • radomianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Radom m, Radomskie n, Radomianin m, Radomianka ż, radomiak m
- forma żeńska radomianka ż
- przym. radomski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „radomianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „radomianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
