prymula

prymula (język polski)

prymule (1.1)

wymowa:

IPA: [prɨ̃ˈmula], AS: [prỹmula], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. pierwiosnek, zwłaszcza ogrodowy lub doniczkowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prymula	prymule
dopełniacz	prymuli	prymuli / prymul
celownik	prymuli	prymulom
biernik	prymulę	prymule
narzędnik	prymulą	prymulami
miejscownik	prymuli	prymulach
wołacz	prymulo	prymule

przykłady:

(1.1) Na klombie posadziliśmy prymule i hiacynty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pierwiosnek, pierwiosnka, prymulka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prym m, prymus m, prymuska ż, prymas m, prymat m

zdrobn. prymulka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. primula < łac. primus; łacińską nazwę rodzaju wprowadził Karol Linneusz

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pierwiosnek

• białoruski: (1.1) прымула ż
• rosyjski: (1.1) примула ż
• ukraiński: (1.1) при́мула ż

źródła: