hiacynt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Hiacynt

hiacynt (język polski)[edytuj]

hiacynty (1.1)
hiacynt (1.2)
hiacynty (1.3)
wymowa:
IPA[ˈxʲjaʦ̑ɨ̃nt], AS[χʹi ̯acỹnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. wieloletnia roślina cebulowa z rodzaju Hyacinthus L.[1] o ozdobnych kwiatach; zob. też hiacynt (roślina) w Wikipedii
(1.2) pot. kwiat hiacynta (1.1)
(1.3) miner. przezroczysta odmiana cyrkonu o barwie czerwonopomarańczowej, czerwonej, żółtej lub czerwonobrunatnej; zob. też hiacynt (minerał) w Wikipedii
(1.4) pot. niewłaściwa, handlowa nazwa niektórych odmian szafiru, hessonitu, topazu, grossularu i spinelu, które przypominają hiacynt (1.3)
(1.5) zob. hiacynt wodny
odmiana:
(1.1-2)
(1.3-4)
przykłady:
(1.1) Korzystne dla hiacyntów jest coroczne ich wykopywanie na początku lata i sadzenie jesienią w inne, żyzne miejsce.
(1.2) Hiacynt jest ulubionym kwiatem mojej mamy.
(1.3) Hiacynt to bardzo rzadki minerał kolekcjonerski i cenny kamień jubilerski.
(1.3) I nabiorą złota, i hiacyntu, i szarłatu, i karmazynu dwakroć farbowanego, i bisioru[2].
(1.4) Kupiłam sobie tanią broszkę z hiacyntem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) hiacynt wschodnicebula / głąbik / liść / kwiat hiacynta • zapach hiacyntów • hiacynt kiełkuje / wschodzi / rośnie / wyrasta / rozwijać się / kwitnie / przekwita / owocuje / zamiera / usycha / zimuje / choruje / gnijesadzić / przesadzać / rozsadzać / siać / uprawiać hiacynty • rabatka / klomb / doniczka / skrzynka z hiacyntami • uprawa / pole hiacyntów
(1.2) zrywać hiacynty • bukiet / wiązanka hiacyntów • wstawić hiacynty do wazonu / do wody • hiacynty trzymają się / więdną
(1.3-4) znajdować / zbierać / pozyskiwać hiacynty • szlifować / obrabiać / oprawiać hiacynt • biżuteria / pierścień / broszka / wisiorek / … z hiacyntem
synonimy:
(1.1-2) st.pol. jacynkt
(1.3) jacynt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hiacynt m, Hiakintos m, Hiacynta ż, Jacenty m, Jacek m, Jacuś m, jacynt m, jacynkt m, hiacyncik mrz
przym. hiacyntowy, Jackowy
związki frazeologiczne:
hiacynt kalifornijskihiacynt letnihiacynt wodny
etymologia:
(1.1-2) łac. hyacinthos < gr. ὑάκινθος; starogreckie słowo jest jednym z nielicznych reliktów językowych pozostałych po Pelazgach, pierwotnych mieszkańcach Grecji zamieszkujących ten kraj w epoce kamiennej ok. 6000-3000 p.n.e., a wypartych przez ludy indoeuropejskie i przodków współczesnych Greków, którzy stanowili wówczas ludność napływową[3]
(1.3) od (1.1)
(1.4) od (1.3)
uwagi:
zob. też hiacynt w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Hyacinthus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Księga Wyjścia 28,5, Biblia Wujka, Warszawa 1923 (Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne).
  3. Wiesława Rusin Grecja, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2007, ISBN 978-83-7304-753-2, s. 28