prymas

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prymas (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈprɨ̃mas], AS[prmas], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) kośc. tytuł honorowy niektórych arcybiskupów katolickich oraz anglikańskich; zob. też prymas w Wikipedii
(1.2) muz. pierwszy skrzypek w kapeli, zwłaszcza cygańskiej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Prymas odprawił mszę w podwarszawskim Pruszkowie[1].
(1.2) Prymas dzisiaj ładnie grał.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prymas Czech / Polski / Węgier … • opat prymas
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) tytuł
(1.2) funkcja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prymasostwo n, prymula ż, prymulka ż
przym. prymasowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. primas < łac. primuspierwszy
uwagi:
Nie mylić z prymus.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Rzeczpospolita, nr 04.13, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

prymas (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) prymas
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: