ponurak

ponurak (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔ̃ˈnurak], AS: [põnurak], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś stale smutny, ponury, bez poczucia humoru

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ponurak	ponuracy
dopełniacz	ponuraka	ponuraków
celownik	ponurakowi	ponurakom
biernik	ponuraka	ponuraków
narzędnik	ponurakiem	ponurakami
miejscownik	ponuraku	ponurakach
wołacz	ponuraku	ponuracy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) borsuk, mruk, smutas

antonimy:

(1.1) wesołek

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ponurość ż, ponuractwo n

zdrobn. ponuraczek m

forma żeńska ponuraczka ż

przym. ponury, ponuracki, ponurawy

przysł. ponuro, ponuracko, ponurawo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: