panický

panický (język czeski)

wymowa:

(1.1) IPA: [ˈpanit͡skiː]

(1.2) IPA: [ˈpaɲit͡skiː]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) paniczny

(1.2) dziewiczy, charakterystyczny dla prawiczka

odmiana:

przykłady:

(1.1) Zmocnila se ho panická hrůza. → Ogarnęła go panika.

(1.2) Chtěl ji oslovit, ale přemohla ho panická stydlivost — měl tak málo zkušeností s dívkami. → Chciał się do niej zbliżyć, ale ogarnęła go paniczna nieśmiałość — miał tak małe doświadczenie z dziewczynami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) panický strach → paniczny strach

(1.2) panická nevinnost → niewinność prawiczka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. panika ż, panikář m, panikářka ż, panikářství n

czas. panikařit ndk., zpanikařit dk.

przym. panikářský

przysł. panicky, panikářsky

(1.2)

rzecz. panic m, panna ż, panickost ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

panický (język słowacki)

wymowa:

(1.1) IPA: [ˈpanit͡skiː]

(1.2) IPA: [ˈpaɲit͡skiː]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) paniczny

(1.2) dziewiczy, charakterystyczny dla prawiczka

odmiana:

przykłady:

(1.1) Zmocnila sa jej panická hrôza. → Ogarnęła ją panika.

(1.2) Chcel ju osloviť, ale premôhla ho panická hanblivosť — mal tak málo skúseností s dievčatami. → Chciał się do niej zbliżyć, ale ogarnęła go paniczna nieśmiałość — miał tak małe doświadczenie z dziewczynami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) panický strach

(1.2) panická nevinnosť

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. panika ż, panikár m, panikárka ż, panikárstvo n, panic m

czas. panikáriť ndk., spanikáriť dk.

przym. panikársky

przysł. panicky, panikársky

(1.2)

rzecz. panic m, panickosť ż, panna ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: