mantuański
mantuański (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mantuański mantuańska mantuańskie mantuańscy mantuańskie dopełniacz mantuańskiego mantuańskiej mantuańskiego mantuańskich celownik mantuańskiemu mantuańskiej mantuańskiemu mantuańskim biernik mantuańskiego mantuański mantuańską mantuańskie mantuańskich mantuańskie narzędnik mantuańskim mantuańską mantuańskim mantuańskimi miejscownik mantuańskim mantuańskiej mantuańskim mantuańskich wołacz mantuański mantuańska mantuańskie mantuańscy mantuańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Z innych koni ras zachodnich znano w Polsce konie mantuańskie, neapolitańskie i inne rasy pochodzące z Włoch[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Mantuan
- czeski: (1.1) mantovský, mantujský
- francuski: (1.1) mantouan
- hiszpański: (1.1) mantuano
- niemiecki: (1.1) Mantuaner, mantuanisch
- rosyjski: (1.1) мантуанский
- słowacki: (1.1) mantovský
- słoweński: (1.1) mantovski
- włoski: (1.1) mantovano
- źródła:
- ↑ Hasło „Mantua” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 177.
- ↑ Zuzanna Sawicka, Koń w życiu szlachty w XVI-XVIII w., 2002.