henr

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

henr (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[xɛ̃nr], AS[χẽnr], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jedn. miar. fiz. jednostka indukcyjności oraz permeancji w układzie SI, oznaczana H; zob. też henr w Wikipedii
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
(1.1) Przenikalność magnetyczną ośrodka wyrażono w henrach na metr.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
od nazwiska Josepha Henry'ego
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „henr” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.