glon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

glon (język polski)[edytuj]

glon (1.1)
glony (1.1)
glony (1.1)
wymowa:
IPA[ɡlɔ̃n], AS[glõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) Algae[1], rodzaj organizmów wodnych; zob. też glony w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) uczn. nielubiany uczeń[2]
(2.2) stud. pejor. mężczyzna[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Glony w większości organizmami samożywnymi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) alga, wodorost
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. glony nmos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od prasł. *glenь (*gloi-no-) oznaczającego lepką, śluzowatą substancję, to zaś wywodzi się od praindoeur. pierwiastka *glei- oznaczającego coś śluzowatego, lepkiego (por. pol. glina, glista)[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Algae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 Jolanta Ignatowicz-Skowrońska, Motywy roślinne w slangu młodzieżowym i żargonie przestępczym, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 236.
  3. Hasło „glina” w: Izabela Malmor, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2.