diuna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

diuna (język polski)[edytuj]

diuna (1.1)
wymowa:
IPA[ˈdʲjũna], AS[dʹi ̯ũna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ruchoma wydma na wybrzeżu morskim powstała przez nawiewanie piasku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Diuna powoli przesuwała się na wschód.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wydma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Düne, ze średniohol dune[1]; niderl. duin
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.