bławatek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bławatek (język polski)[edytuj]

bławatek (1.2)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) bot. syst. Centaurea cyanus L.[1], gatunek rośliny zielnej z rodziny astrowatych; zob. też bławatek w Wikipedii
(1.2) bot. roślina z gatunku bławatków (1.1)
odmiana:
(1.2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbławatekbławatki
dopełniaczbławatkabławatków
celownikbławatkowibławatkom
biernikbławatek / pot. bławatka[2]bławatki
narzędnikbławatkiembławatkami
miejscownikbławatkubławatkach
wołaczbławatkubławatki
przykłady:
(1.2) Nazrywałam na łące bławatków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chaber, chaber bławatek
(1.2) chaber, chaber bławatek, gw. (Poznań) modrak[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) gatunek
(1.2) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bławatnik mzw/mos
przym. bławatkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bławat + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chaber bławatek
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chaber bławatek
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Centaurea cyanus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bławatek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 246.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bławatek&oldid=7820756”