bławat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bławat (język polski)[edytuj]

bławat (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbwavat], AS[bu̯avat] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. zob. chaber
(1.2) rodzaj jedwabnej tkaniny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bławatek, chaber, modrak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bławatnik mos/mzw, bławatek mrz/mzw
przym. bławatny, bławatowy, bławy
związki frazeologiczne:
etymologia:
śdn. blauwāt[1]
uwagi:
zob. też bławat w Encyklopedii staropolskiej
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chaber
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 36.