Przejdź do zawartości

natężenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

natężenie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌnatɛ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [natẽũ̯žńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę -ni…akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nasilenie danej cechy w odniesieniu do określonej normy lub skali
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bel to bardzo duża jednostka, odpowiadająca bardzo dużym zmianom w natężeniu dźwięku, dlatego w praktyce używa się mniejszej jednostkidziesiątej części bela, czyli decybela[1].
(1.1) Był dzień następny, wszędzie panowała szarość, niewiarygodna szarość w różnych natężeniach, czerwony był szarawy, i zielony, i żółty, wszystko szarobure[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. John Nolte „Mózg człowieka. Anatomia czynnościowa mózgowia”, t. 2, tłum. Jerzy Dziewiątkowski, wyd. Elsevier, Urban & Partner, Wrocław 2011, ISBN 9788376093642
  2. Wojciech Stamm, Czarna matka, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.