natężenie

natężenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnatɛ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [natẽũ̯žẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nasilenie danej cechy w odniesieniu do określonej normy lub skali

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	natężenie	natężenia
dopełniacz	natężenia	natężeń
celownik	natężeniu	natężeniom
biernik	natężenie	natężenia
narzędnik	natężeniem	natężeniami
miejscownik	natężeniu	natężeniach
wołacz	natężenie	natężenia

przykłady:

(1.1) Bel to bardzo duża jednostka, odpowiadająca bardzo dużym zmianom w natężeniu dźwięku, dlatego w praktyce używa się mniejszej jednostki – dziesiątej części bela, czyli decybela.

(1.1) Był dzień następny, wszędzie panowała szarość, niewiarygodna szarość w różnych natężeniach, czerwony był szarawy, i zielony, i żółty, wszystko szarobure.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) intensity
• duński: (1.1) intensitet w, styrke w
• kataloński: (1.1) intensitat ż

źródła: