wirtuozostwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wirtuozostwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) najwyższy kunszt w czymś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Doprowadziłem mianowicie do prawdziwego wirtuozostwa sztukę niedowiadywania się[1].
(1.1) Następnie odkroiłem sobie łapkę kurzą, lecz usta moje zapomniały o pracy na widok wirtuozostwa, z jakiem mój gospodarz ogołocił szkielet kury z mięsa i wsunął je sobie między szczęki[2].
składnia:
(1.1) wirtuozostwo + D. • wirtuozostwo w + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mistrzostwo, wirtuozeria, wirtuozerstwo; przest. wirtuozja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wirtuoz mos, wirtuozeria ż, wirtuozerskość ż, wirtuozerstwo n, wirtuozja ż, wirtuozka ż, wirtuozowskość ż, wirtuozyjność ż
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wirtuoz
uwagi:
zwykle w lp
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wirtuozeria
źródła:
  1. Arthur Schnitzler, Śpiewaczka (wyd. 1926)
  2. Karol May, Chajjal (wyd. 1927)
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wirtuozostwo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wirtuozostwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.