unaoczniać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

unaoczniać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. unaocznić)

(1.1) pokazywać coś komuś w bardzo jasny i oczywisty sposób[1]

czasownik zwrotny niedokonany unaoczniać się

(2.1) książk. stawać się jasnym, oczywistym i łatwo dostrzegalnym[2]
(2.2) książk. stawać się niezaprzeczalnym[3]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Porównanie konia z żabą (w przysłowiu na temat kucia i podstawiania łapy) wydaje się unaoczniać groteskowość zasady równości, ale w porządku cywilizowanego świata jest ona przestrzegana[4].
(2.1) Czy nie wydaje się panu, że unaocznia się może fakt, że stanie się pan zakładnikiem rządu pana premiera Buzka, jako tego, który negocjuje z rolnikami protestującymi w sprawie skupu zboża?[5]
składnia:
kolokacje:
(1.1) unaoczniać sobie
synonimy:
(1.1) uwidaczniać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. unaocznianie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. u- + naocznie +
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „unaoczniać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „unaoczniać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „unaoczniać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. Krzysztof Zanussi, Państwowe tabu, „Polityka”, 2002-12-07, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.07.1998, 3 kadencja, 25 posiedzenie, 3 dzień, „Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP”, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.