ululatus

ululatus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) w wielkim smutku: krzyk, zawodzenie, wycie

odmiana:

(1.1) (deklinacja IV),

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ululatus	ululatūs
dopełniacz	ululatūs	ululatuum
celownik	ululatuī	ululatibus
biernik	ululatum	ululatūs
ablatyw	ululatū	ululatibus
wołacz	ululatus	ululatūs

przykłady:

(1.1) Vox in Rama audita est ploratus, et ululatus multus: Rachel plorans filios suos, et noluit conosolari, quia non sunt. → Głos słyszano w Ramie, płacz i krzyk wielki; Rachel płacząca synów swoich, i nie chciała dać się pocieszyć, bo ich nie ma.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ululo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: