ploratus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ploratus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) krzyk, skargi, jęki[1]
odmiana:
(1) ploratus, ~us (deklinacja IV)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ploratio ż, plorator m
czas. ploro
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ploro
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 513.