trzydziestopięcioletni

trzydziestopięcioletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlɛtʲɲi], AS: [ṭšyʒ́estopʹi ̯ė̃ńćoletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający trzydzieści pięć lat

(1.2) trwający trzydzieści pięć lat

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trzydziestopięcioletni		trzydziestopięcioletnia	trzydziestopięcioletnie	trzydziestopięcioletni	trzydziestopięcioletnie
dopełniacz	trzydziestopięcioletniego		trzydziestopięcioletniej	trzydziestopięcioletniego	trzydziestopięcioletnich
celownik	trzydziestopięcioletniemu		trzydziestopięcioletniej	trzydziestopięcioletniemu	trzydziestopięcioletnim
biernik	trzydziestopięcioletniego	trzydziestopięcioletni	trzydziestopięcioletnią	trzydziestopięcioletnie	trzydziestopięcioletnich	trzydziestopięcioletnie
narzędnik	trzydziestopięcioletnim		trzydziestopięcioletnią	trzydziestopięcioletnim	trzydziestopięcioletnimi
miejscownik	trzydziestopięcioletnim		trzydziestopięcioletniej	trzydziestopięcioletnim	trzydziestopięcioletnich
wołacz	trzydziestopięcioletni		trzydziestopięcioletnia	trzydziestopięcioletnie	trzydziestopięcioletni	trzydziestopięcioletnie

przykłady:

(1.1) Poszła do łazienki i spojrzała w lustro – trzydziestopięcioletnia, ładna kobieta z ufarbowanymi na jasno włosami, ze śladami zmęczenia na twarzy po nieprzespanej nocy, skupionym spojrzeniem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzydziestopięciolatek m, trzydziestopięciolatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) tridekkvinjara; (1.2) tridekkvinjara
• niemiecki: (1.1) fünfunddreißigjährig; (1.2) fünfunddreißigjährig
• słowacki: (1.1) tridsaťpäťročný; (1.2) tridsaťpäťročný
• szwedzki: (1.1) trettiofemårig; (1.2) trettiofemårig

źródła: