trzydziestopięciolatka

trzydziestopięciolatka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlatka], AS: [ṭšyʒ́estopʹi ̯ė̃ńćolatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mająca trzydzieści pięć lat

(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca trzydzieści pięć lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od trzydziestopięciolatek

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzydziestopięciolatka	trzydziestopięciolatki
dopełniacz	trzydziestopięciolatki	trzydziestopięciolatek
celownik	trzydziestopięciolatce	trzydziestopięciolatkom
biernik	trzydziestopięciolatkę	trzydziestopięciolatki
narzędnik	trzydziestopięciolatką	trzydziestopięciolatkami
miejscownik	trzydziestopięciolatce	trzydziestopięciolatkach
wołacz	trzydziestopięciolatko	trzydziestopięciolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trzydziestopięcioletni

rzecz. trzydziestopięciolatek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: trzydziestopięciolatek

• esperanto: (1.1) tridekkvinjarulino
• niemiecki: (1.1) Fünfunddreißigjährige ż

źródła: