transsubstancjacja
transsubstancjacja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przemiana pewnej substancji w inną
- (1.2) rel. w teologii katolickiej to przemiana substancji: chleba i wina w ciało i krew Chrystusa podczas eucharystii; zob. też transsubstancjacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik transsubstancjacja transsubstancjacje dopełniacz transsubstancjacji transsubstancjacji / przest. transsubstancjacyj[1] celownik transsubstancjacji transsubstancjacjom biernik transsubstancjację transsubstancjacje narzędnik transsubstancjacją transsubstancjacjami miejscownik transsubstancjacji transsubstancjacjach wołacz transsubstancjacjo transsubstancjacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) przeistoczenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. transsubstancjonizm m
- przym. transsubstancjalny
- przysł. transsubstancjalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) łac. transsubstantiatio → przeistoczenie
- uwagi:
- (1.2) por. konsubstancjacja • podniesienie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) transubstantiation
- chorwacki: (1.2) transupstancijacija ż
- czeski: (1.2) transsubstanciace ż
- duński: (1.2) transsubstantiation
- esperanto: (1.2) transsubstancigo
- fiński: (1.2) transsubstantiaatio
- francuski: (1.2) transsubstantiation ż
- hebrajski: (1.2) טרנסובסטנציאציה
- hiszpański: (1.2) transubstanciación ż
- interlingua: (1.2) transubstantiation
- islandzki: (1.2) eðlisbreyting ż, gjörbreyting ż, eðlisbreytingarkenningin ż
- kataloński: (1.2) transsubstanciació
- łaciński: (1.2) transsubstantiatio ż
- niderlandzki: (1.2) transsubstantiatie ż
- niemiecki: (1.2) Transsubstantiation ż
- norweski (bokmål): (1.2) transsubstansiasjon
- norweski (nynorsk): (1.2) transsubstansiasjon
- nowogrecki: (1.2) μετουσίωση ż
- portugalski: (1.2) transubstanciação ż
- rosyjski: (1.2) пресуществление n
- starogrecki: (1.2) μετουσίωσις ż
- szwedzki: (1.2) transsubstantiation w
- ukraiński: (1.2) транссубстанціація ż, пресуществління n
- węgierski: (1.2) transzszubsztanciáció
- włoski: (1.2) transustanziazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „transsubstancjacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
