title

title (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

IPA: [ˈtaɪtəl]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) tytuł (książki, artykułu, itp.)

(1.2) poligr. tytuł, publikacja

(1.3) praw. tytuł do czegoś

(1.4) tytuł (szlachecki, naukowy, sportowy itp.)

czasownik przechodni

(2.1) tytułować

(2.2) zatytułować

(2.3) nadawać tytuł

rzeczownik w funkcji przymiotnika

(3.1) tytułowy

odmiana:

(1) lp title; lm titles

(2) title, titled, titled, titles, titling

przykłady:

(1.1) The book "Pan Tadeusz" took its title from the name of the main hero. → Książka "Pan Tadeusz" wzięła tytuł od imienia głównego bohatera.

(1.2) The retailer carries thousands of titles. → Sprzedawca oferuje tysiące tytułów.

(1.4) In northern England, there is a Lord of the Fells - this ancient aristocratic title being associated with the Lords of Bowland in north-eastern Lancashire. → W północnej Anglii istnieje tytuł Lorda Kamienistych Wzgórz, powiązany z Lordem Bowland w północno-wschodnim Lancashire.

składnia:

kolokacje:

(1.1) subtitle, statute title

(1.4) world title → tytuł mistrza świata

(3.1) title role → rola tytułowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. titular

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. z st.ang. titul ze st.franc. title z łac. titulus

uwagi:

źródła: