taksówkarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

taksówkarz (język polski)[edytuj]

taksówkarz (1.1)
wymowa:
IPA[taˈksufkaʃ], AS[taksufkaš], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) kierowca taksówki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wsiadł w samochód i pełen tęsknoty pojechał do domu, w którym miała czekać rozgrzana snem, mięciutka i przytulna żoneczka. Tymczasem żoneczka, owszem, była rozgrzana, ale nie snem, tylko miłosnymi zmaganiami z taksówkarzem, Jackiem M[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kierowca taksówki, reg. pozn. dryndziorz, gw. warsz. cierpiarz, pot. złotówa, taryfiarz, taksiarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taksówka ż, taksowanie n
forma żeńska taksówkarka ż
czas. taksować ndk.
przym. taksówkarski, taksówkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. taksówka + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „taksówkarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Detektyw, nr 2 (150), Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.