żoneczka

żoneczka (język polski)

wymowa:

IPA: [ʒɔ̃ˈnɛʧ̑ka], AS: [žõnečka], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdrobn. od: żona, żonka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żoneczka	żoneczki
dopełniacz	żoneczki	żoneczek
celownik	żoneczce	żoneczkom
biernik	żoneczkę	żoneczki
narzędnik	żoneczką	żoneczkami
miejscownik	żoneczce	żoneczkach
wołacz	żoneczko	żoneczki

przykłady:

(1.1) Wsiadł w samochód i pełen tęsknoty pojechał do domu, w którym miała czekać rozgrzana snem, mięciutka i przytulna żoneczka. Tymczasem żoneczka, owszem, była rozgrzana, ale nie snem, tylko miłosnymi zmaganiami z taksówkarzem, Jackiem M.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) żonka, żonusia, żoncia

antonimy:

(1.1) mężuś, mężulek

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żonaty mos, żona ż, żonusia ż, żonusia ż, żoncia ż, żonkoś m, żonisko n, żonka ż

przym. żonaty, żonin, żoniny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: żona

• białoruski: (1.1) жоначка ż
• rosyjski: (1.1) жёнушка ż
• ukraiński: (1.1) жіночка ż

źródła: