szufelka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szufelka (język polski)[edytuj]

plastikowa szufelka (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łopatka z krótkim uchwytem do przerzucania sypkich materiałów, zagarniania śmieci, itp.
(1.2) ilość materiału mieszcząca się na szufelce (1.1)
(1.3) druk. blacha do formowania, przenoszenia i przechowywania tekstu
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Zmiotkę i szufelkę znajdziesz w magazynku.
(1.1) Zostaw szufelkę w węglarce przy piecu.
(1.2) Dorzuć tam ze dwie szufelki węgla!
składnia:
(1.2) szufelka + D.
kolokacje:
(1.1) szufelka do śmieci
(1.2) szufelka popiołu / sadzy / węgla
synonimy:
(1.1) łopatka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) narzędzie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szufla ż, szuflak mzw, szuflisko n, szuflowanie n
czas. szuflować ndk.
przym. szuflowaty
wykrz. szufla
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szufla + -ka < niem. Schaufel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szufla” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.