szuflak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szuflak (język polski)[edytuj]

szuflak (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) daw. łow. samiec łosia lub daniela[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikszuflakszuflaki
dopełniaczszuflakaszuflaków
celownikszuflakowiszuflakom
biernikszuflakaszuflaki
narzędnikszuflakiemszuflakami
miejscownikszuflakuszuflakach
wołaczszuflakuszuflaki
przykłady:
(1.1) Szuflak uspokojony, powędrował dalej i zaraz spadzisty zad jego zniknął w gąszczu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szufla ż, szufelka ż, szuflisko n, szuflowanie n
czas. szuflować ndk.
przym. szuflowaty
wykrz. szufla
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szufla + -ak < niem. Schaufel[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szuflak” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Helena Mniszek, Gehenna (wyd. 1921)
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szufla” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=szuflak&oldid=8345203”