szermierka

szermierka (język polski)

szermierka (1.2)

wymowa:

IPA: [ʃɛrˈmʲjɛrka], AS: [šermʹi ̯erka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztuka władania białą bronią

(1.2) sport. dyscyplina sportowa, stanowiąca walkę bronią białą, jak szpada, floret i szabla

odmiana:

blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	szermierka
dopełniacz	szermierki
celownik	szermierce
biernik	szermierkę
narzędnik	szermierką
miejscownik	szermierce
wołacz	szermierko

przykłady:

(1.1) Augusto uczył się szermierki od Jeana przez siedem lat spędzonych w Lyonie.

(1.2) W ostatnich latach obniżył się poziom szermierki w naszym kraju, nie mamy dobrych zawodników.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

fechtunek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szermierz

przym. szermierczy

czas. szermować

związki frazeologiczne:

szermierka słowna

etymologia:

czes. šermíř< šerm < niem. schirmen < być może wł.

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.2) skermsport, skermkuns
• angielski: (1.1) fence, fencing, swordplay, swordsmanship; (1.2) fence, fencing, swordplay, swordsmanship
• arabski: (1.2) مبارزة سيف الشيش
• asturyjski: (1.2) esgrima ż
• baskijski: (1.1) eskrima; (1.2) eskrima
• białoruski: (1.1) фехтаванне n; (1.2) фехтаванне n
• bułgarski: (1.1) фехтовка ż; (1.2) фехтовка ż
• czeski: (1.1) šerm m; (1.2) šerm m
• esperanto: (1.1) skermo; (1.2) skermo
• fiński: (1.2) miekkailu
• francuski: (1.1) escrime ż; (1.2) escrime ż
• hiszpański: (1.1) esgrima ż; (1.2) esgrima ż
• kataloński: (1.1) esgrima ż; (1.2) esgrima ż
• nowogrecki: (1.1) ξιφασκία; (1.2) ξιφασκία
• portugalski: (1.1) esgrima ż; (1.2) esgrima ż
• rosyjski: (1.1) фехтование n; (1.2) фехтование n
• szwedzki: (1.1) fäktning; (1.2) fäktning
• włoski: (1.1) scherma ż; (1.2) scherma ż

źródła: