szermierka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szermierka (język polski)[edytuj]

szermierka (1.2)
wymowa:
IPA[ʃɛrˈmʲjɛrka], AS[šermʹi ̯erka], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztuka władania białą bronią
(1.2) sport. dyscyplina sportowa, stanowiąca walkę bronią białą, jak szpada, floret i szabla
odmiana:
blm
przykłady:
(1.1) Augusto uczył się szermierki od Jeana przez siedem lat spędzonych w Lyonie.
(1.2) W ostatnich latach obniżył się poziom szermierki w naszym kraju, nie mamy dobrych zawodników.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
fechtunek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szermierz
przym. szermierczy
czas. szermować
związki frazeologiczne:
szermierka słowna
etymologia:
czes. šermíř< šerm < niem. schirmen < być może wł.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.