staniol

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

staniol (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cienki, cynowy arkusz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Szopkarze rywalizowali ze sobą, szopki stawały się coraz bardziej strojne, imponując swym rozmiarem i barwnością. Początkowo malowano je, później oklejano kolorowymi papierkami, staniolem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cynfolia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. staniolowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Stanniol[2] < wł. stagnolo, z wł. stagno (→ cyna) < p.łac. stagnum[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cynfolia
źródła:
  1. Aleksander Jackowski, Polska sztuka ludowa, 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „staniol” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Stanniol” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.