rywalizować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rywalizować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) ubiegać się o pierwszeństwo lub o zdobycie czegoś
(1.2) przen. o dwóch osobach lub rzeczach itp.: być na mniej więcej jednakowym poziomie, nie pozwalając na stwierdzenie, która z nich jest lepsza
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) O palmę pierwszeństwa rywalizowały piosenki w wykonaniu Krystyny ProńkoKrzysztofa KrawczykaBogusława Meca, Zbigniewa Wodeckiego i[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) konkurować, stawać w szranki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rywalizacja ż, rywalizowanie n, rywal m, rywalka ż
przym. rywalizacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Radoszewski, Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę… – monografia artystyczna, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.