imponować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

imponować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌĩmpɔ̃ˈnɔvaʨ̑], AS[ĩmpõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzbudzać w kimś uznanie, podziw
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie jest to jeszcze stolica imponująca wielkimi rozwiązaniami urbanistycznymi, ani nadmiarem pięknej architektury[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imponowanie n
czas. zaimponować dk.
przym. imponujący
przysł. imponująco
ims. imponujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. impōnerenakładać, kłaść na coś, narzucać coś komuś[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jeremi Przybora, Przymknięte oko opaczności, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „imponować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.