Przejdź do zawartości

spektakularny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: spektakulárny

spektakularny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌspɛktakuˈlarnɨ], AS: [spektakularny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprawiający duże wrażenie lub zwracający na siebie uwagę[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikspektakularnyspektakularnaspektakularnespektakularnispektakularne
dopełniaczspektakularnegospektakularnejspektakularnegospektakularnych
celownikspektakularnemuspektakularnejspektakularnemuspektakularnym
biernikspektakularnegospektakularnyspektakularnąspektakularnespektakularnychspektakularne
narzędnikspektakularnymspektakularnąspektakularnymspektakularnymi
miejscownikspektakularnymspektakularnejspektakularnymspektakularnych
wołaczspektakularnyspektakularnaspektakularnespektakularnispektakularne
przykłady:
(1.1) Przełom wojny i pokoju przyniósł Polsce niezwykle dramatyczną i spektakularną lekcję historii[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) spektakularny awans / gest / sukces • spektakularna klapa / klęska / porażka • spektakularne widowisko / wydarzenie / zwycięstwo
synonimy:
(1.1) widowiskowy, pokazowy, efektowny, fenomenalny, niezwykły, olśniewający, oszałamiający, niespodziewany, wyjątkowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spektakularność ż, spektakl mrz
przysł. spektakularnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spektakularny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Tadeusz Drewnowski, Próba scalenia : obiegi, wzorce, style : literatura polska 1944-1989, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=spektakularny&oldid=7679191”