skrytobójca
skrytobójca (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. osoba, która popełnia skrytobójstwo; zabija podstępnie, zza węgła, z ukrycia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skrytobójca skrytobójcy dopełniacz skrytobójcy skrytobójców celownik skrytobójcy skrytobójcom biernik skrytobójcę skrytobójców narzędnik skrytobójcą skrytobójcami miejscownik skrytobójcy skrytobójcach wołacz skrytobójco skrytobójcy
- przykłady:
- (1.1) Szczerość Priyanki może wzruszać, ale niewykluczone, że nie spieszy się jej do polityki także dlatego, iż pamięta, jak skończyły się kariery Indiry i Rajiva Gandhich: przerwały je kule skrytobójców[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zabójca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skrytobójstwo n
- forma żeńska skrytobójczyni ż
- przym. skrytobójczy
- przysł. skrytobójczo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Meuchelmörder m, Meuchler m
- źródła:
- ↑ Polityka, nr 02.07, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.